Er zijn ook nog 3 uitgezette wandelroutes die vanaf de parkeerplaats starten. Ze zijn aangegeven met gekleurde bordjes. Voor kinderen is er het Kabouterpad van 1,5 km. De niet slapende kabouterkinderen moeten meehelpen om een toverdrank te maken die het bos weer wakker krijgt.
En dan zijn er nog de Schapenpark- en Poolshoogte route. Ze zijn respectievelijk 7,5 KM en 6,2 KM in lengte.
De uitgezette Schapenparkroute gaat voornamelijk langs de randen van het heideveld, zodat je grotendeels op de grens van de heide, en het bos loopt.
Bovenstaande GPX-route gaat net als de uitgezette routes langs de bossen, heidevelden en het Schapenpark. Wel pakken we nog een ronde om het natuurschaatsmeer en het mooie beschutte meertje de Zwemkoel mee.
We parkeren op de parkeerplaats bij Poolshoogte. Zo heet de berg met daarop de uitkijktoren, en het restaurant.
We zijn erg benieuwd hoe het uitzicht is op de toren, dus gaan we daar eerst een kijkje nemen. We lopen in een grote spiraal de berg op.
Deze berg, vroeger "Bloedbarg" genoemd is door mensenhanden gemaakt. Tijdens de beplantingen hier in de jaren 20 en 30 van vorige eeuw, moest boswachter Meelker kunnen zien waar een eventuele brand was.
Mensen uit de werkverschaffing legden de berg aan met kruiwagens en schop. Toen de bloedblaren op de handen van de arbeiders te groot waren legden ze het werk neer. Met paarden en karren werd het werk later weer opgepakt en in 1931 was de berg klaar.
We hebben eitjes en boterhammen mee voor onderweg. En zullen straks bij terugkomst van de wandeling, nog even op het terras van lunchroom Poolshoogte een drankje nemen.
Het vroegere theehuis bestond al in de jaren 50. In 2009 is er een geheel nieuw gebouw gekomen. Het hout is van geselecteerde bomen uit het bos en de stammen lagen al vanaf 2006 te drogen.
We gaan de toren op om daar eens even poolshoogte te nemen.
Vanaf de aangelegde berg die maar 13 meter hoog was, kon je niet meer goed rondkijken. De bomen in het bos groeiden namelijk boven de berg uit.
In 1968 is er dan ook een brandwacht toren geplaatst. Het was een voormalige toren van de Nederlandse Aardolie Maatschappij. Het verloor zijn functie als brandtoren in 1988 en werd in 2000 vervangen door deze nieuwe uitkijktoren.
Het spectaculaire uitzicht verrast jong en oud. Geliefden staan innig voor zich uit te staren over de bossen als we boven komen. Van onder hoor je de kleuters al roepend vragen of ze er al bijna zijn.
We lopen langs een typisch Drentse schaapskooi. Een inmiddels oud houten gebouwtje met een rieten dak. Verscholen in de bossen lijkt in "the middle of nowhere" te staan.
In boswachterij Odoorn, wisselen de eiken-, berken- en naaldbomen af met heidegronden. In de vochtigere bossen kom je felgroen mos en varens tegen. Op een mooi stuk waar we op de grens van het bos en de heide lopen, zijn genoeg bankjes om van het uitzicht te genieten.
Daar hebben we onze lunch onder de zon. De muziek aldaar is onder leiding van een vogeltje, dat op een tak van elke boom om ons heen, even zijn liedjes laat horen.
We lopen door bossen en lopen naar het Schapenpark. Dit is een gebied waar je behalve schapen, ook kans hebt om paarden of koeien tegen te komen. We hebben er vandaag helaas geen van allen gezien.
