Van A tot Z informatie over Drenthe

Lang, heel lang geleden was het landoppervlak van Drenthe bedekt met gletsjers en ijs. Dit schoof langzaam vanaf Scandinavië Drenthe in en bracht steen en zand mee. Het gevolg was dat de Hondsrug ontstond, een verhoging in het midden van Drenthe. Drenthe leek vanaf dat moment wel op een omgekeerd soepbord.

De lagere, natte delen van Drenthe werden bedekt met dikke lagen veen en grote moeras gebieden. Om bij de hogere gebieden te komen, kon je er maar op enkele plaatsen doorheen. Zo ontstond dan ook bijvoorbeeld Coevorden, als strategische doorgang naar het noorden of terug.

Direct aan het Pieterpad ligt kunstwerk De Poort van Drenthe: Als symbool van de doorgang over de hoger liggende gebieden in drenthe.

Je kan op verschillende plaatsen in Drenthe de rijke prehistorie ervaren. Het landschap in oer provincie heeft uiteraard de Hunebedden en aardewerk als erfenis van het trechterbekervolk . Er zijn ook de vele grafheuvels uit de bronstijd, veelal te vinden op verschillende heidevelden zoals het Balloërveld. Resten van Keltische velden of, akkers waarop primitieve graansoorten als spelt werd verbouwd. Deze akkers, vaak zo'n 30 bij 30 meter, werden omrand met het afval zoals boomstronken, stenen en oogstafval uit die akkers. Deze randen kan je vaak nog zien.

Het meisje van Yde die waarschijnlijk als offer of als straf om het leven is gebracht en in het moeras bij het plaatsje Yda is gelegd. Een reconstructie van haar vind je in het Drents Museum. Verschillende veenlijken stammende uit de Brons- ijzer- en Romeinse tijd zijn door de turfstekers gevonden. Door het zure water in die moerassen zijn de skeletten vergaan, maar de huiden bewaard gebleven.

Vincent bezocht in 1883 Drenthe. Hij schilderde en tekende de heide, de ploeterende mensen in het veen, en de landschappen. Hij schreef brieven aan zijn broer en daardoor weten we dat Vincent het zwaar had de armoede te zien. Hij vertrok door geldgebrek ook weer uit Drenthe. In Nieuw-Amsterdam staat nog het huis, waarin Vincent 2 maanden logeerde. Zijn slaap/ werkkamertje ziet er nog uit zoals het was, in 1883.

Puur natuur wordt ook wel in een zin genoemd met bossen en heide. Toch is het op de grote stille heide niet helemaal natuurlijk. Natuurgebieden zoals heidevelden zijn eigenlijk pas een paar eeuwen geleden ontstaan door overbegrazing van de koeien en schapen, die door mensen daar gebracht zijn. De voedselarme grond in deze natuurgebieden is ideaal voor de verschillende soorten heideplanten. In augustus en september zie je die heidevelden dan ook helemaal paars kleuren.

"Moi!" zegt de Drent als begroeting in Drents dialect: "hoi" betekent dat dus. Even wennen misschien want elders in het land betekent dit "moi" ook wel "mooi".

En toch zit er in beide een kern van waarheid in: Mooi is de natuur Drenthe, en welkom ben je er, of je nu alleen komt of je neemt je hele familie mee op vakantie!

Wie döt mij wat, wie döt mij wat? Wie döt mij wat vandage? Ik Heb de banden vol met wind. Nee ik heb ja niks te klagen.
Uit het lied Fietse van de Drentse band Skik.

Samen met nationale natuurparken en het Unesco Geopark de Hondsrug bestaat er in Drenthe ook nog het nationaal beek- en esdorpen landschap de Drentsche Aa. Een gebied waar de beekjes door het beekdal kronkelen. Maar ook de boerderijen en idyllische es dorpjes met hun brinkjes een behoudende status hebben gekregen.

Zo gaat het ook met een groter wordend aantal Rijks beschermend stads- en dorpsgezichten. Meppel, Assen en Coevorden hebben dit soort stadsgezichten. Verder zijn er meer dan 20 dorpse gebieden in Drenthe met dit predicaat. Zo zijn een aantal esdorpen waarvan de brinken en hun aansluitende boerderijen deze beschermende gezichten status hebben. Unieke dorpen om te bezoeken zijn het museumdorp Orvelte of het gevangenis dorp Veenhuizen.

Lintdorpen zien we in Drenthe onder andere terug langs de rechte wegen of vaak naast kanalen. Deze werden vroeger gegraven om de turf mee te verschepen.